لطفا بر اساس تجربه خودتون بگید به همتون تاج میدم

من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش هر کسی آن دِرَوَد عاقبتِ کار، که کِشت در زمان کودکی از فردی می شنیدم که ز طمع خود عاقبت به طمعیت کشانده شده فردی که بر عشق و وفا حتی دست هم نکشید تنها به یاد می آورم که می گفتند او غمی را که کاشته بود درو کرد از فردی می گویم که در سن ۱۸ سالگی تمام مال و اموال برادرانش را فروخت و به شهری بسیار دور فرار کرد فردی که عشق به خانواده در قلب او جوانه ای نداشت فردی که نمی دانست ، یا شاید خود را به ندانستن می زد که اگر حق کسی را ضایع کنی حق تو هم ضایع خواهد شد برادران او ، اورا بخشیدند البته ، پس از سال های طولانی اما با این حال هیچ گاه فراموش نکردند برادری را که هزاران مال که به پای هر یک زحمتی رنجیده داشتند به باد برد سال های طولانی گذشت شاید هر ۱۰ سال یکبار از او خبری می‌شنیدند تاکه آخر پس از ۴۰ سال از فرزندان او خبری شنیدند زندگی او به تباهی کشیده بود زیرا خود به دلایل فراوانی به زندان و فرزندانش همه آواره بودند و به فقر و دیوانگی روی آورده بودند هیچ گاه تمام زجر های برادر دوم را فراموش نکردم پدربزرگم هنوز هم عشق برادر خود را در دل دارد و در تلاش برای تبدیل غم و عذابی که کاشته شد به عشق و محبت بود💫